Op het NVMO-congres, in Egmond-aan-Zee gaf ik een workshop over het gebruik van improvisatie-theater in het medisch onderwijs. Eén van de oefeningen was de marionettenoefening — een krachtige werkvorm waarin deelnemers door hun collega’s in een bepaalde lichaamshouding worden geplaatst.

De oefening begon met de vraag: “Wie vindt het oké om aangeraakt te worden?”

Deelnemers die instemden, werden vervolgens door hun groepje als marionet in een andere houding geboetseerd.

Aan het einde van de workshop spraken de deelnemers beschrijvende complimenten uit tegenover elkaar.  Wat opviel, was hoeveel waardering er was voor de fysieke veiligheid binnen de groepjes. Een aantal deelnemers had daar bewust extra zorg voor gedragen — en dat werd gezien én gewaardeerd.

Als dit de huidige generatie docenten/onderzoekers/zorgverleners/studenten is, stemt dat mij hoopvol. Als ze deze zorgvuldigheid blijven uitdragen, dan wordt dit in de medische praktijk steeds meer de norm.